1 de octubre de 2007
San Miguel
En Marín segue sendo tradición a danza de espadas polo San Miguel, e dicir o 29 de setembro, e este ano foi o primeiro que vestín como manda a tradición, porque meus sobriños invitáronme a ir con eles, e que ven o pasei. A os dous gústalles un mundo ir a cosas novas i eu disfruteino porque a musiquiña propia desta festa é inconfundible e traéme moi bos recordos doutros veráns. Nisto teño que darlle as grazas á miña nai que nos preparou as saias, os traxes dos rapaces e as bandas. Levabamos tamén uns panos no pescozo, pero seica son do San Fermin. As fotos fíxoas miña nai e o mellor reportaxe deste familiar evento téndelo no blog de Iago.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
7 comentarios:
Las mujeres si ponen pañuelo los hombres no. Estabas guapisima bueno guapos todos
Besos
Ola! non sei ben como rematei eiqui, pero e unha grata sorpresa topar co teu blog, xa lle fixen unha visita ao do collage e coido que tamen lle podo dar uso para os meus estudantes de eiqui. Como diria Arnoldito: Volverei... ;)
Ui, Cris. Apareceuche unha galega en Oregon.
Noraboa polo traballo. Xa diras como che vai nel.
Felicidades!!!
Graciñas pola foto do guestbook. A verdade é que facemos unha boa parella fotográficamente falando.
Un saúdo.
Graciñas polo comentario sobre o parecido do Leo e tes que actualizar un pouco para non encher eu o San Miguel de comentarios.
Un saúdo para todos.
eso ticri, actualízate... bikos.
Publicar un comentario